Homophobia (short film)

Σκηνοθεσία: Blake Eduardo Carreno
www.wamka.ch / www.arkaos.ch

Το queer μπλοκ στη σύνοδο των G20

Στην πορεία ενάντια στη σύνοδο των G20 στο Pittsburgh στις 24 Σεπτεμβρίου, το queer block επιτέθηκε στο αστυνομικό τμήμα και καπιταλιστικούς στόχους, όπως τα McDonald’s και FedEx Kinko’s:

Περισσότερα εδώ.

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη σερβική πρεσβεία

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 1 Οκτωβρίου έξω από τη σερβική πρεσβεία με αφορμή την απαγόρευση της lgbtq πορείας υπερηφάνειας στο Βελιγράδι. Η συγκέντρωση πραγματοποιείται με κάλεσμα της Ανοιχτής Συνέλευσης Αλληλεγγύης.

Pink and Black Attack #3

Κυκλοφόρησε το τρίτο τεύχος του Pink and Black Attack. Με εξώφυλλο που μας θυμίζει ότι η κρατική βία εναντίον των lgbtq συνεχίζεται. Και ότι είναι αναγκαίο να συνεχιστούν και οι αγώνες μας. Κατεβάστε το εδώ και διαδώστε το παντού.

Ομοφοβία: Μια ψυχολογική προσέγγιση

Το παρακάτω κείμενο το είχα γράψει με αφορμή μια συζήτηση στο φόρουμ του gaypatras.gr, στην οποία εκφράστηκαν ομοφοβικές απόψεις από ομοφυλόφιλα άτομα. Δεν διεκδικεί σε καμία περίπτωση δάφνες επιστημονικής πληρότητας.

Θα προσπαθήσω να προσεγγίσω το φαινόμενο της ομοφοβίας και του σεξισμού με βάση τη θεωρία του Gordon Allport για την προκατάληψη. Θεωρώ τον Allport έναν από τους κορυφαίους ψυχολόγους και το βιβλίο του Η φύση της προκατάληψης (The nature of prejudice, 1954) ένα αριστούργημα. Αν και το βιβλίο χρησιμοποιεί ως κεντρικά παραδείγματα την προκατάληψη που δέχονται οι μαύροι και οι εβραίοι (ρατσισμός, αντισημιτισμός), η ανάλυση του βρίσκει απόλυτη εφαρμογή στην ομοφοβία και στην καταπίεση της ετεροκανονικότητας.

Ο Allport ορίζει την Κλίμακα της Προκατάληψης που περιλαμβάνει 5 βαθμούς αρνητικής δράσης, από τη λιγότερο ενεργητική στην περισσότερο:

1. Αρνητική φρασεολογία (ο Allport εισήγαγε τον όρο antilocution, σήμερα χρησιμοποιείται ο όρος hate speech): ανέκδοτα σε βάρος μειονοτήτων, υποτιμητικά σχόλια, δημιουργία αρνητικών στερεοτύπων και εικόνων. Από μόνη της μπορεί να θεωρηθεί αβλαβής, αλλά αποτελεί τη βάση για τα επόμενα στάδια.
2. Αποφυγή (avoidance): άτομα της πλειονότητας αποφεύγουν ενεργά τη συναναστροφή με άτομα της μειονότητας. Οι φορείς της προκατάληψης δεν προκαλούν άμεσα βλάβη στη μειονότητα, αλλά συντελούν στην απομόνωση και την περιθωριοποίηση της μειονότητας.
3. Διακρίσεις (discrimination): τα μέλη της μειονότητας δυσκολεύονται να βρουν εργασία, να νοικιάσουν σπίτι, στερούνται πολιτικών δικαιωμάτων και δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες στην εκπαίδευση, τη περίθαλψη, την ψυχαγωγία. Η πλειονότητα επιχειρεί να βλάψει ενεργά τη μειονότητα.
4. Σωματικές επιθέσεις (physical attack): Άσκηση ή απειλή άσκησης βίας.
5. Εξολόθρευση (extermination): λιντσαρίσματα, πογκρόμ, γενοκτονίες.

Αν και πολλοί δεν θα μετακινούνταν ποτέ από την αρνητική φρασεολόγια στις σωματικές επιθέσεις, ισχύει απόλυτα ότι η συμμετοχή σε κάποιο από αυτά τα επίπεδα καθιστά εύκολη τη μετάβαση στο επόμενο. Για να μεταφέρω το παράδειγμα του Allport, ήταν η αρνητική φρασεολογία του Χίτλερ που έκανε τους γερμανούς να αποφεύγουν τους εβραίους γείτονες και φίλους τους. Αυτή η κατάσταση κατέστησε εύκολη την εφαρμογή των νόμων της Νυρεμβέργης για τις διακρίσεις, που οδήγησε με τη σειρά της στο κάψιμο των συναγωγών και στις σωματικές επιθέσεις κατά των Εβραίων στους δρόμους. Το τελικό βήμα ήταν οι φούρνοι στο Άουσβιτς.

Δεν θα σταθώ στην ανάλυση της ομοφοβίας, με βάση την παραπάνω κλίμακα. Καθένας και καθεμία μπορεί να κάνει αναγωγές χωρίς να χρειάζεται πλούσιες ιστορικές ή κοινωνιολογικές γνώσεις. Θα εστιάσω στην εσωτερικευμένη ομοφοβία, την ομοφοβία που αναπαράγεται στο εσωτερικό lgbtq ομαδοποιήσεων και την ομοφοβία που αναπτύσσουν ως άμυνα lgbtq άτομα, με βάση πάντα την ανάλυση του Allport (Traits due to victimization).

Άτομα που υφίστανται προκατάληψη αναπτύσσουν συχνά αυτοάμυνες (ego defenses), που μπορούν να πάρουν πολλές μορφές, ανάλογα με την προσωπικότητα του κάθε ατόμου. Οι άμυνες αυτές μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες. Η πρώτη περιλαμβάνει μηχανισμούς επιθετικούς και εξωστρεφείς που εστιάζουν στην πηγή της καταπίεσης, ενώ η δεύτερη πιο εσωστρεφείς μηχανισμούς. Στην πρώτη κατηγορία το θύμα κατηγορεί τις εξωγενείς αιτίες των προβλημάτων του ενώ στη δεύτερη είτε κατηγορεί άμεσα τον εαυτό του, είτε επιχειρεί να αναλάβει την ευθύνη (που δεν του αναλογεί) για να προσαρμοστεί στην κατάσταση. Οι δύο αυτές κατηγορίες ορίζονται ως extropunitive και intropunitive αντίστοιχα από τον εβραίο φιλόσοφο Franz Rosenzweig.

Ας δούμε κάποιους από αυτούς τους μηχανισμούς άμυνας:

Άρνηση Ιδιότητας Μέλους (Denial of Membership): Ο αλβανός μετανάστης που βαφτίζεται χριστιανός, ο/η ρομά που αλλάζει ενδυματολογικές συνήθειες, ο Michael Jackson που αλλάζει το χρώμα του δέρματός του, ο ομοφυλόφιλος που καταπιέζει την ερωτική του επιθυμία και στερεί από τον εαυτό του τον ομοφυλοφιλικό έρωτα.

Ταύτιση με την Κυρίαρχη Ομάδα (Identification with Dominant Group: Self Hate): Ο Allport χρησιμοποιεί το παράδειγμα των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης. Στην αρχή οι κρατούμενοι προσπαθούσαν να διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους και περιφρονούσαν τους διώκτες τους. Μετά από 2-3 χρόνια κακοποίησης, πολλοί από αυτούς άρχισαν να προσπαθούν να γίνονται αρεστοί στους φρουρούς τους, μιμούνταν τη συμπεριφορά τους και στρέφονταν ενάντια στους πιο πρόσφατα συλληφθέντες. Με τον ίδιο τρόπο που στο στρατό ή τις στρατιωτικές σχολές οι παλιοσειρές εφαρμόζουν στους νεοσύλλεκτους τα καψόνια που είχαν υποστεί αυτοί στο παρελθόν. Αντίστοιχα, βλέπουμε παραδείγματα ομοφυλοφίλων που στις συναναστροφές τους με τους straight φίλους τους υπερθεματίζουν κατά της ομοφυλοφιλίας.

Επιθετικότητα απέναντι στην Ομάδα (Aggression against Own Group): αρνητικά σχόλια από μαύρους για μιγάδες, από τους straight looking στους θηλυπρεπείς, από τους ενεργητικούς στους παθητικούς, από τους ομοφυλόφιλους στους αμφιφυλόφιλους. Πρόσφατα βλέπαμε στις τηλεοράσεις μας αλβανούς μετανάστες να μιλάνε κατά των ασιατών μεταναστών στον Άγιο Παντελεήμονα.

Προκατάληψη ενάντια σε Άλλες Ομάδες (Prejudice against Out-Groups): θύματα μιας μορφής προκατάληψης υιοθετούν άλλες μορφές προκατάληψης κατά άλλων ομάδων. Π.χ. ομοφυλόφιλοι που υιοθετούν ξενοφοβικές αντιλήψεις ή μετανάστες που υιοθετούν ομοφοβικές αντιλήψεις.

Πιστεύω ότι όλοι μας έχουμε κατά καιρούς εσωτερικεύσει την ομοφοβία σε κάποιο βαθμό. Ας το αναγνωρίσουμε αρχικά και ας το καταπολεμήσουμε στη συνέχεια.

Τίμησαν και οι μπάτσοι τη 40η επέτειο του Stonewall

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου, στη 1 π.μ της Κυριακής 29 Ιουνίου, 40 χρόνια μετά τα γεγονότα του Stonewall, η αστυνομία εισέβαλε σε τρία gay clubs στην πόλη Fort Worth του Τέξας και βιαιοπράγησε κατά των θαμώνων τους. Οι μπάτσοι αρχικά πήγαν στα bars Rosedale Saloon και Cowboy Palace, οπού συνέλαβαν 9 άτομα. Μετά κατευθύνθηκαν στο Rainbow Lounge, όπου προχώρησαν σε 7 ακόμα συλλήψεις και συνέχισαν τις απρόκλητες επιθέσεις στους θαμώνες.

Η αστυνομική βία προκάλεσε το σοβαρό τραυματισμό του Chad Gibson, που νοσηλεύεται με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, κρανιακό κάταγμα και εσωτερική αιμορραγία. «Πήγαινε απλά στην τουαλέτα, όταν ένας αστυνόμος τον έπιασε, τον έσπρωξε στον τοίχο και τράβηξε πίσω το κεφάλι του. Μετά τον έριξαν στο πάτωμα και τρεις άλλοι αστυνόμοι του όρμησαν».

Περίπου 200 άτομα συγκεντρώθηκαν λίγες ώρες αργότερα στα δικαστήρια και πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας.

Fuck Corporate Pride #2

Μια ακόμη αμφισβήτηση του εμπορευματοποιημένου και αφομοιώσιμου χαρακτήρα του pride από την queer συλλογικότητα Bash Back! με αφορμή το pride στο Columbus του Ohio:

Κάλεσμα σε όλους τους ριζοσπάστες queer

Αυτό το Σάββατο στη 1μ.μ. γίνεται το ετήσιο Pride Fest με χορηγία επιχειρήσεων όπως: Bud Light, the Hampton Inn, American Family Insurance, Target, Time Warner Cable, State Farm Insurance, Macy’s, Fifth Third Bank, και τύμπανα παρακαλώ... Starbucks coffee. Ξέρετε, λίγα μόνο παραδείγματα. Το Bash Back λέει Γαμήστε το εμπορευματοποιημένο pride! Να τελειώνουμε με την ενσωμάτωση των gay! Εμείς οι queer δεν θα μετατραπούμε σε μια φιλοκαπιταλιστική μαλακία της «ελεύθερης» αγοράς.

Το να είσαι queer είναι κάτι πολύ ευρύτερο από το να συζείς με ένα σεξουαλικό σύντροφο του ίδιου φύλου και να παρακαλάς το κράτος για έγκριση και σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με την ενσωμάτωσή μας σε ένα σύστημα «ελεύθερων» αγορών που διατηρεί τους queer, τους έγχρωμους, τις γυναίκες και την εργατική τάξη υποχείριους των αφεντικών και των επιχειρήσεων. Το να είσαι queer έχει να κάνει με το να επανακαθορίζεις και να δημιουργείς νέους χώρους ελεύθερους από κάθε καταπίεση.

Έτσι, με αυτά στο μυαλό, καλούμε τους υπόλοιπους ριζοσπάστες queer να queer-οποιήσουν την πορεία του Pride μαζί μας!

Ολόκληρο το κείμενο στα αγγλικά.

Fuck Corporate Pride

Ενώ προσπαθούσα να μαζέψω και να καταγράψω τις σκέψεις μου για το χαρακτήρα που έχει πάρει το Athens Pride, όπως και τα περισσότερα pride ανά την υφήλιο, έπεσα πάνω σε μια πολύ ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία που έλαβε χώρα στην Ουάσιγκτον.

Τα μεσάνυχτα της Παρασκευής 12 Ιουνίου, πραγματοποιήθηκε πορεία για την Ελευθερία του Λόγου που ζητούσε να μπει τέλος στην τακτική της αστυνομίας να διαλύει βίαια τις πορείες που δεν έχουν πάρει προηγουμένως την άδειά της. Όντας παραμονή του pride σαββατοκύριακου, επιλέχτηκε για την πορεία η θεματική της queer απελευθέρωσης, εστιάζοντας στην εμπορευματοποίηση του pride με κεντρικό σύνθημα το "Corporate Pride makes me sick".

Η πορεία κατέληξε στην περιοχή των bars στην 18th Street, φωνάζοντας στους θαμώνες να βγουν από τα μπαρ και να ξεχυθούν στους δρόμους.

Και μια φωτογραφία από το Pride στο Τορόντο το 2006:

Παγκόσμια ημέρα κατά της ομοφοβίας

Η 17η Μαΐου έχει καθιερωθεί ως διεθνής ημέρα κατά της ομοφοβίας. Ο λόγος που επιλέχθηκε η συγκεκριμένη ημερομηνία, οφείλεται στο γεγονός ότι στις 17 Μαΐου 1990, η ομοφυλοφιλία έπαψε να θεωρείται ασθένεια από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας.

Η καθιέρωση παγκόσμιων ημερών δεν είναι κάτι που με ενθουσιάζει, αλλά δεν θα επεκταθώ περισσότερο. Παραθέτω απλά δύο σποτ για την ομοφοβία και το video clip του Homophobia των Chumbawamba (από το δίσκο Anarchy).

Trans σε απεργία πείνας

Richard (2004)	Debbie (2009)

Μια διαφυλική γυναίκα από το Nottingham της Βρετανίας βρίσκεται σε απεργία πείνας εδώ και μια βδομάδα διεκδικώντας την χρηματοδότηση της αλλαγής φύλου της από το Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHS) της χώρας.

Η Debbie Davies γεννήθηκε με ανδρικό σώμα, αλλά ζει ως γυναίκα εδώ και 18 μήνες. Αγόραζε μέχρι πρόσφατα τα χάπια ορμονοθεραπείας της από το Internet, έχοντας ξοδέψει περίπου 25.000 στερλίνες, αλλά πλέον δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να συνεχίσει να τα αγοράζει και το NHS αρνείται να καλύψει τα έξοδα.

«Είναι ο μόνος τρόπος να περάσω το μήνυμα για το πόσο σημαντικό είναι για μένα», δηλώνει η ίδια. «Επ' ουδενί θέλω να τερματίσω τη ζωή μου, δεν είναι απόπειρα αυτοκτονίας. Δεν έχω ζωή και αν δεν το κάνω, αν δεν ολοκληρωθώ, δεν υπάρχει για μένα ζωή».

Το τοπικό παράρτημα του NHS προχώρησε στη σύσταση επιτροπής εμπειρογνωμόνων για να αποφασίσει πώς θα αντιμετωπίζει στο εξής τις αιτήσεις χρηματοδότησης αλλαγής φύλου και η ετυμηγορία αναμένεται μέχρι τα τέλη του μήνα.

Πηγή: BBC, Pink News

Update: Μετά από διαβεβαιώσεις που έλαβε από το παράρτημα του NHS, η Debbie σταμάτησε σήμερα (12 Μαΐου) την απεργία πείνας της.

Love ain't the problem. Stand up against h(8)!

© *eddie @ flickr

Η αγάπη δεν είναι το πρόβλημα. Αντισταθείτε στο μίσος. Ο δημιουργός της αφίσας με το h(8) κάνει λογοπαίγνιο με το Proposition 8 (απαγόρευση των γάμων ομόφυλων ζευγαριών στην Καλιφόρνια) και το μίσος (hate).

Σημερινή φωτογραφία στο Σαν Φρανσίσκο (violet.blue @ flickr)

Pink and Black Attack #2

Κυκλοφόρησε το δεύτερο τεύχος του Pink and Black Attack. Κατεβάστε το, διαβάστε το, εξεγερθείτε. Καυστικό και ατίθασο όπως το πρώτο τεύχος, ποιητικό, μαχητικό, αισιόδοξο, ελεύθερο...

Άστεγοι LGΒTQ

Το Υπουργείο Υγείας των Η.Π.Α. υπολογίζει τον αριθμό των άστεγων νεολαίων ή των παιδιών που έχουν εγκαταλείψει την οικογενειακή εστία από 575.000 μέχρι 1,6 εκατομμύριο το χρόνο. Από αυτούς, ένα ποσοστό από 20 έως 40% αυτοπροσδιορίζεται ως LGBTQ. Στο Decatur του Illinois, μια έρευνα στους άστεγους νεολαίους έδειξε ότι το 42% αυτοπροσδιορίζονται ως ομοφυλόφιλοι ή αμφιφυλόφιλοι.

Με δεδομένο ότι στις ΗΠΑ το ποσοστό αυτών που αυτοπροσδιόριζονται ως lgbtq κυμαίνεται στις έρευνες από 3% μέχρι 5%, είναι πασίδηλο ότι το ποσοστό των lgbtq στους άστεγους είναι δυσανάλογα υψηλό. Και η αιτία προφανής: σύμφωνα με άλλη έρευνα, το 50% των ομοφυλόφιλων αγοριών αντιμετώπισε αρνητικές αντιδράσεις από τους γονείς όταν έκαναν coming out, ενώ στο 26% των περιπτώσεων οι γονείς ζήτησαν από το παιδί να φύγει από το σπίτι! Πολλοί ακόμα εγκαταλείπουν την οικογενειακή εστία εξαιτίας σωματικής, σεξουαλικής ή συναισθηματικής κακοποίησης. Τα ποσοστά είναι υψηλότερα στα διαφυλικά (trans) άτομα.

Οι άστεγοι lgbtq έχουν μεγαλύτερα ποσοστά στη χρήση ναρκωτικών, στις αυτοκτονίες και στη σεξουαλική εργασία. Και όσοι από αυτούς καταλήγουν σε καταφύγια αστέγων δηλώνουν σε πολύ μεγάλο ποσοστό ότι απειλούνται, ταπεινώνονται και κακοποιούνται από το προσωπικό και τους άλλους διαμένοντες.

Πηγή: Lesbian, Gay, Bisexual and Transgender Youth: An Epidemic of Homelessness, National Gay and Lesbian Task Force Policy Institution, National Coalition for the Homeless (PDF)

Γάμοι ομόφυλων ζευγαριών

Αυτοκόλλητο της αναρχοqueer συλλογικότητας Limp Fist

Το Πρωτοδικείο της Ρόδου αποφάσισε ότι οι πολιτικοί γάμοι του λεσβιακού και γκέι ζευγαριού που έγιναν στην Τήλο το 2008 είναι ανυπόστατοι. Για περισσότερα μπορείτε να δείτε το κοινό δελτίο τύπου που εξέδωσαν το Athens Pride, η Ομοφυλοφιλική Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας (ΟΛΚΕ) και το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ).

Κατά την ταπεινή μου γνώμη ο γάμος είναι ένας αναχρονιστικός θεσμός που το μόνο που έχει να προσφέρει είναι τα επιδόματα γάμου. Θα προτιμούσα να καταργηθεί και για τα ετερόφυλα ζευγάρια, αλλά μέχρι τότε ας επεκταθεί το δικαίωμα στο λάθος στα ομόφυλα ζευγάρια και στις πολυερωτικές (polyamorous) παρέες.

Ετεροφυλόφιλε μην κλέβεις! Σε βλέπω!

«Ανώμαλα» σκιουράκια

Ζώντας και πεθαίνοντας ως gay στο Ιράκ

Η σεξουαλική εκκαθάριση του Ιράκ

Ζώντας και πεθαίνοντας ως ομοφυλόφιλος στο Ιράκ

Παραγωγή: Village Film Factual (VFDGFact @ YouTube)

Σκοτώνουν τους ομοφυλόφιλους στο «δημοκρατικό» Ιράκ

Τους τελευταίους δύο μήνες, στην τεράστια σιιτική συνοικία Σαντρ Σίτι (πρώην Σαντάμ Σίτι) της Βαγδάτης βρέθηκαν τα πτώματα 25 αγοριών και ανδρών που θεωρούνταν ομοφυλόφιλοι. Οι περισσότεροι είχαν πυροβοληθεί, κάποιοι πολλές φορές. Σύμφωνα με την αστυνομία, κάποιοι είχαν πάνω τους ένα σημείωμα με τη λέξη «ανώμαλος».

«Τρεις από τους πιο στενούς φίλους μου έχουν δολοφονηθεί μόνο τις τελευταίες δυο βδομάδες», λέει ο 23χρονος κομμωτής Basim. «Σχεδίαζαν να πάνε σ’ ένα καφέ μακριά από το Σαντρ Σίτι, γιατί εδώ δε νιώθουμε ασφαλείς, αλλά τους σκότωσαν στο δρόμο. Σχεδίαζα κι εγώ να πάω μαζί τους, αλλά ευτυχώς δεν πήγα».

Ο Basim, που προτιμά να τον αποκαλούν Basima (η θηλυκή εκδοχή του ονόματος) έχει μακριά μαλλιά, για τα δεδομένα του Ιράκ. Φτάνουν μέχρι λίγο κάτω από τα αυτιά. Στα αυτιά έχει σκουλαρίκια, κάτι ασυνήθιστο για τους ιρακινούς άνδρες. Λευκό makeup καλύπτει το πρόσωπό του, ένα δημοφιλές look για τους γκέι στο Σάντρ Σίτι, που προτιμούν το ανοιχτόχρωμο δέρμα.

Ο Basima αναφέρει ότι γνωρίζει τουλάχιστον 20 νεαρούς ομοφυλόφιλους άνδρες που είχαν εξαφανιστεί από το Σαντρ Σίτι και στη συνέχεια βρέθηκαν νεκροί. Δημόσια η αστυνομία επιβεβαιώνει μόνο 6 θανάτους ομοφυλοφίλων. Ανεπίσημα όμως, αξιωματούχοι λένε ότι ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος.

Οι κληρικοί στο Σάντρ Σίτι προτρέπουν τους πιστούς να ξεριζώσουν την ομοφυλοφιλία από την ιρακινή κοινωνία, ενώ και η αστυνομία έχει ξεκινήσει το δικό της ανθρωποκυνηγητό κατά των ομοφυλόφιλων ανδρών. Ο υπαστυνόμος Muthana Shaad είναι κατηγορηματικός: «Η ομοφυλοφιλία είναι παράνομη. Και είναι αηδιαστική». Τους τελευταίους 4 μήνες, λέει, η αστυνομία έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία «εκκαθάρισης των δρόμων από ζητιάνους και ομοφυλόφιλους».

Σύμφωνα με την αστυνομία, οι δολοφόνοι δεν είναι μόνο σιίτες εκτελεστές, αλλά και συγγενείς των θυμάτων που νιώθουν ντροπή για τους ομοφυλόφιλους συγγενείς τους. Οι οικογένειες αρνούνται να βοηθήσουν την αστυνομική έρευνα για τον εντοπισμό των δραστών και καμία σύλληψη δεν έχει γίνει. Η πρόσφατη έκρηξη βίας φαίνεται να στοχεύει κυρίως άνδρες που είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλοι.

Πηγή: The New York Times

Διαβάστε επίσης:

• Iraqi gay men face 'lives of hell'
  BBC, 18.04.09
• Η επικρατούσα σύγχυση κι η συνεχιζόμενη βία
  Η Ζωή στην Κατηραμένη Νήσο, 13.04.09
• Ομοφυλόφιλοι σε ένα «δημοκρατικό» Ιράκ
  TVXS.gr, 11.04.09
• Δημοκρατία κι ασφάλεια στο Ιράκ
  Keep an open mind, 06.04.09
• Σε καθεστώς ανομίας
  Το απέναντι πεζοδρόμιο, 03.04.09
• Η "σεξουαλική γενοκτονία" του Ιράκ
  Η Ζωή στην Κατηραμένη Νήσο, 01.04.09
• Ιράκ: 480 δολοφονημένοι ομοφυλόφιλοι και διαφυλικοί από το 2004
  Το απέναντι πεζοδρόμιο, 31.03.09

Queers against capitalism and other nasty things

Βλέποντας φωτογραφίες από τη διαδήλωση στο Λονδίνο ενάντια στους G20 (Τετάρτη 1 Απριλίου 2009), έπεσε το μάτι μου σε αυτή τη φωτογραφία...

...που μου θύμισε μια άλλη φωτογραφία από το Pride στο Λονδίνο στις 30 Ιουνίου 2007...

... και μου προκάλεσε θλίψη που τέτοιες εικόνες δε βλέπουμε στις διαδηλώσεις στην Ελλάδα...

Για ένα φιλί στη Rusalka

Το Σάββατο 14 Μάρτη 2009, περίπου 200 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν έξω από την εθνική λυρική σκηνή και φιλήθηκαν στο δρόμο με αφορμή ένα φιλί που κόπηκε στη σκηνή. Δείτε φωτογραφίες με κάποια από τα τρικάκια και ένα από τα κείμενα που κυκλοφόρησαν εκείνο το βράδυ.

Η ομοφυλοφιλία οδηγεί στην εξαφάνιση της μπλε πάπιας

Ο Ben, ο Jerry και η Cherry είναι τα τρία τελευταία εναπομείναντα μπλε παπάκια στη Μεγάλη Βρετανία. Οι εργαζόμενοι στο καταφύγιο άγριων πτηνών Arundel Wetland Centre στο West Sussex προσπάθησαν να ζευγαρώσουν τον Ben με την Cherry, αλλά κανένα από τα δύο παπάκια δεν έδειξε κάποιο ερωτικό ενδιαφέρον.

Στη συνέχεια έφεραν τον Jerry από ένα άλλο καταφύγιο στο Λονδίνο. Η Cherry έδειξε αμέσως το ενδιαφέρον της για τον Jerry, δίνοντας ελπίδες στο προσωπικό του κέντρου ότι θα απέφευγαν την εξαφάνιση του είδους στη χώρα. Γρήγορα όμως τα δύο συμπαθέστατα αρσενικά ερωτεύτηκαν παράφορα μεταξύ τους.

Ο διευθυντής του κέντρου Paul Stevens δηλώνει απογοητευμένος, αλλά συμπληρώνει ότι τα δύο αρσενικά πτηνά είναι ένα ταιριαστό ζευγάρι: «Είναι συνέχεια μαζί, σφυρίζοντας το ένα στο άλλο, όπως θα έκανε ένα αρσενικό στο θηλυκό με το οποίο θα ήθελε να ζευγαρώσει. Ο κόσμος που επισκέπτεται το κέντρο τα θεωρεί ένα φανταστικό ζευγάρι, δίχως να σκέφτεται ότι είναι δύο αρσενικά».

Τα μπλε παπάκια, που προέρχονται από τη Νέα Ζηλανδία, οδηγούνται λοιπόν σε εξαφάνιση στη Βρετανία. Κάποιος ιεροκήρυκας θα πρέπει να τους εξηγήσει ότι η ομοφυλοφιλία είναι αμαρτωλή και αφύσικη.

Πηγή: Telegraph

Δομώντας και αποδομώντας τα φύλα

Το gaypatras.gr και η αντιεξουσιαστική εφημερίδα Βαβυλωνία διοργανώνουν εκδήλωση-συζήτηση για την έμφυλη ταυτότητα υπό τον τίτλο «Δομώντας και αποδομώντας τα φύλα» την Παρασκευή 13 Μαρτίου στις 7.00 μ.μ. στην Ποικίλη Στοά (Ρήγα Φεραίου και Παντανάσσης στην Πάτρα). Μετά το τέλος της εκδήλωσης θα ακολουθήσει party στο club People (Γεροκωστοπούλου 19).

Καθώς είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείται στην Πάτρα μια τέτοια εκδήλωση, οι διοργανωτές την χαρακτηρίζουν ιστορική. Στην εκδήλωση θα υπάρξουν οι εξής ομιλίες:

• Η έννοια του φύλου: Μια κριτική γενεαλογία
  Γιώργος Μαρνελάκης (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας)
• Ετεροσεξισμός και λεσβοφοβία
  Ευαγγελία Βλάμη (ακτιβίστρια)
• Φύλο, transgender και παρεμβάσεις στο σώμα
  Χριστίνα Νεοφωτίστου (queer ακτιβίστρια)
• Κυριαρχία και σεξουαλικότητα
  Σωτήρης Λυκουργιώτης (Βαβυλωνία)
• Στην Πάτρα...
  Κωνσταντίνος Περδίκης (gaypatras.gr)

genderdeconstruction.blogspot.com

Διαδηλώσεις σε Ρώμη και Λονδίνο κατά του Βατικανού

Διαδήλωση ενάντια στις πολιτικές παρεμβάσεις του Βατικανού πραγματοποιείται σήμερα στη Ρώμη, με κεντρικά συνθήματα Αυτοκαθορισμός, Αποθρησκευτικοποίηση, Αντιφασισμός, Απελευθέρωση. Την ίδια ώρα θα πραγματοποιείται πορεία αλληλεγγύης στο Λονδίνο με προορισμό την Ιταλική πρεσβεία.

Στις 23 Δεκεμβρίου 2008 ο πάπας Βενέδικτος ο 16ος δήλωσε ότι η διάσωση της ανθρωπότητας από την ομοφυλοφιλική και τρανσέξουαλ συμπεριφορά είναι εξίσου σημαντική με τη σωτηρία των τροπικών δασών από την καταστροφή, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις από ομοφυλοφιλικές και μη οργανώσεις.

Update: Φωτογραφίες από τη διαδήλωση στη Ρώμη: 1, 2, 3

Δικαίωση για την Pegah Emambakhsh

Η Pegah Emambakhsh, η 42χρονη ιρανή λεσβία και μητέρα δύο παιδιών, που τον Αύγουστο του 2007 λίγο έλειψε να απελαθεί από τη Βρετανία μετά την απόρριψη της αίτησης χορήγησης πολιτικού ασύλου, κέρδισε σήμερα την πολυπόθητη άδεια παραμονής.

Η Pegah εγκατέλειψε το Ιράν το 2005, όταν η σεξουαλικότητά της έγινε γνωστή στις θρησκευτικές αρχές της χώρας. Η σύντροφός της συνελήφθη, βασανίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο δια λιθοβολισμού. Ο πατέρας της συνελήφθη επίσης και βασανίστηκε ανακρινόμενος για το πού βρίσκεται η κόρη του.

Εκατοντάδες άνθρωποι απ' όλο τον κόσμο κινητοποιήθηκαν από τον Αύγουστο του 2007 προκειμένου να ανατραπεί η αρχική απόφαση της Υπηρεσίας Συνόρων και Μετανάστευσης μέχρι να φτάσουμε στη σημερινή χορήγηση πολιτικού ασύλου.

Ο πρώτος σύνδεσμος ομοφυλόφιλων οπαδών

O Γιόσεπ Ρίμπες είναι οπαδός της Μπαρτσελόνα και δηλώνει gay. Συστήνοντας το σύνδεσμο gay οπαδών των «μπλαουγκράνα» φιλοδοξεί να πολεμήσει τα ταμπού που υπάρχουν στο ποδόσφαιρο σχετικά με τους ομοφυλόφιλους και να τονίσει ότι και οι gay έχουν το δικαίωμα να παρακολουθούν μπάλα και να παθιάζονται για την ομάδα τους.

«Είναι αλήθεια ότι προσπαθούμε να πολεμήσουμε τα φαινόμενα ρατσισμού που υπάρχουν στα γήπεδα για τους ομοφυλόφιλους», τονίζει ο Ρίμπες και συνεχίζει: «Πολύς κόσμος σκέφτεται ότι οι gay πηγαίνουν στο γήπεδο για να δουν καλλίγραμμα κορμιά, αλλά δεν είναι έτσι. Με αυτήν τη λογική, τα στάδια στα οποία διεξάγονται αγώνες γυναικών θα έπρεπε να είναι γεμάτα από ετερόφυλους».

O Ρίμπες επισημαίνει επίσης: «Το 10% του πληθυσμού αποτελείται από ομοφυλόφιλους. Άρα, σίγουρα θα υπάρχουν και ποδοσφαιριστές gay. Θα έπρεπε να είναι φυσιολογικό ένας ποδοσφαιριστής να εμφανίζει το σύντροφό του σε ένα επίσημο γεύμα της ομάδας του, για παράδειγμα. Υπάρχουν φήμες ότι πολλοί Ισπανοί παίκτες είναι ομοφυλόφιλοι αλλά δεν θα πούμε τίποτα αν οι ίδιοι δεν το πουν δημόσια».

O επικεφαλής των gay οπαδών της Μπαρτσελόνα καταλήγει: «Είναι η πρώτη φορά που μια ισπανική ομάδα έχει σύνδεσμο ομοφυλόφιλων οπαδών. Είναι μια ιστορική στιγμή».

Την Κυριακή ο σύνδεσμος φιλοξένησε αντίστοιχους συνδέσμους από όλη την Ευρώπη στο Καμπ Νου. Έτσι στο γήπεδο της Μπαρτσελόνα βρέθηκαν gay οπαδοί της Στουτγκάρδης, της Παρί Σεν Ζερμέν, της Βέρνης, της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και άλλων ομάδων.

Από την κυπριακή εφημερίδα σημερινή

Δεν γιορτάζουμε τον Άγιο Βαλεντίνο

Κάλεσμα της συλλογικότητας What Queer?! για πάρτι στους δρόμους της πόλης Providence στο Rhode Island των ΗΠΑ, αντί για τον ετεροκανονικό, καπιταλιστικό εορτασμό της μέρας του Αγίου Βαλεντίνου:

Αψηφώντας την ετεροκονανικότητα, απορρίπτοντας την gay αφομοίωση και με μια φλογερή επιθυμία να δημιουργήσουμε εορταστικούς και περιεκτικούς queer χώρους που δεν επικεντρώνονται γύρω από τον καταναλωτισμό και τη μέθη, αναρωτιόμαστε "Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου;"

Η What Queer?!, η συλλογικότητα οργάνωσης ριζοσπαστών queer της φιλικής σας γειτονιάς, προσκαλεί εσάς, τους queer φίλους και συμμάχους σας και τις πιο περήφανες και περιφρονητικές στάσεις σας σε ένα queer street dance party.

Έξω από τα μπαρ! Στους δρόμους!

Ας απορρίψουμε λοιπόν τον εορτασμό του Αγίου Βαλεντίνου, ας βγούμε στους δρόμους να γιορτάσουμε, ανεξάρτητα από το αν έχουμε σχέση ή όχι, ανεξάρτητα από το αν είμαστε μονογαμικοί ή πολυγαμικοί, ανεξάρτητα από τις ερωτικές μας προτιμήσεις... Ο έρωτας δεν μπορεί να γίνει καπιταλιστικό καταναλωτικό αγαθό. Όλοι στους δρόμους να σπάσουμε την ετεροκανονικότητα!

Υ.Γ. Η What Queer?! είχε οργανώσει και πορεία αλληλεγγύης στα θύματα της κρατικής καταστολής σε Αθήνα και Γάζα. Διαβάστε περισσότερα εδώ και δείτε το βίντεο.

Pink and Black Attack #1

Το Pink and Black Attack, ένα πολύ ωραίο queer zine από τις Η.Π.Α. πρωτοκυκλοφόρησε χθες. Μπορείτε να το κατεβάσετε σε PDF και να διαβάσετε και ένα κείμενο από τη Σαπφώ (πρώην Φωκίων), μια τρανς με ελληνικές ρίζες, για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Celebrate queer community, not gay capitalism

Compton & Wright @ flickr

Φωτογραφία από στένσιλ στο Μόντρεαλ το 2006